ფი ჩი პი // Fi Çi Pi

Show Tv-მ იყიდა სერიალი,როგორც ვიცით, გავრცელებული ინფორმაციით,კვირა დღეს გავა "ფი",დრო ჯერ უცნობია,პირველ დღეს ორი სერია ერთად გავა
პ.ს. ცენზურას არ გადაუხვიეს და ყველა განსხვავებული სცენა ამოჭრეს სერიალიდან :დდ

მსახიობების ავტოგრაფები 

ფის ყველა სერიას ვუყურე და მიუხედავად იმისა, რომ ეს ფორუმი მკვდარია, მომინდა პატარა მიმოხილვა გამეკეთებინა.
ამ სერიალს ძალიან დიდი რეკლამა ჰქონდა, რაძ ძირითადად "პირველი ციფრული პროექტის" დამსახურებაა. იყო დიდი რეიტინგი და გაზვიადებული მოლოდინები. რაღაც არაამქვეყნიური ქება - დიდება რეჟისორს და ა.შ ყველა მიწაზე დაეშვა, როდესაც წიგნის "ფი; ჩი; პი" - ს ავტორმა სერიალი გააკრიტიკა, წიგნისგან აცდენილი უწოდა და მოითხოვა მისი ნაადრევად დასრულება. საბოლოო ჯამში 3 სეზონის ნაცვლად 2 სეზონი ვიხილეთ.
მიუხედავად ზემოტ ტქმულისა, მე მაინც ინტერესით ველოდებოდი ყველა სერიას და გარკვეული სიმპატიბიც მაქვს. არა იმდენად გაზვიადებული, როგორიც ზოგადად არსებობს სერიალის მიმართ. ცხადია, "ფი/ჩი" არ იყო პრიმიტიული დაბალი დონის ტელენოველა, რაადგანაც აქცენტი კეთდებოდა ადამიანის ბუნებაზე(ამბიცია იყო ყოველშემთხვევაში). კასტი თიტქმის კარგი იყო, თუმცა მთავარ წყვილს ქიმია აკლდათ. (ჯანის პერსონაჟი ამ სამკუთხედს შორის ყველაზე ადეკვატურად ავლენდა ემოციებს). სარიკაია კარგი იყო, თავის ამპლუაში იყო და თავიც გაართვა (თუმცა ზოგადად დიდად საინტერესო მსახიობად არ მიმაჩნია). ჯანის და დენიზის პერსონაჟებიც კარგად თამაშობდნენ (დენზსა და დურუს შორის ვნების წერტილიც არ იყო, რაც კატასტროფულად არ შეიძლებოდა, ჩემის აზრით). მეორეხარისხოვანი წყვილი უფრო მომეწონა(ბევრაად საინტერესო იყო). სერიალის ნაადრევად დასრულებამ რაღაცეები აურია. ახალი პერსონაჟები უმოქმედოდ დარჩნენ და მთავარი აზრიც დიდად ვერ გამოიხატა. ფინალისგანაც მეტს მოველოდი. 
არ ვიცი, ნაადრევად დასრულების ბრალია თუ მსახიობმა ვერ წარმოაჩინა სწორად, მაგრამ სერიალშიც დევს ის, რომ დურუს ჯანი უყვარდა, მიუხედავად იმისა, რომ მისგან თავის დახსნა მოინდომა, მაგრამ სერიალში ეს არანაირად არ ჩანს. არც ერთ მომენტში. დარჩა შთაბეჭდილება, რომ დურუს არც დენიზი უყვარდა და მითუმეტეს არც ჯანი.
საბლოო ჯამში საინტერესო, საშუალოდ კარგი სერიალია. ღირს ნახვად. ისტორია განსხვავებულია და ეს იპყრობს ყურადღებას (რაც წიგნის დამსახურებაა).
p.s სულ დამავიწყდა, სერიალის ყველაზე დიდი კატასტროფა ცეკვა იყო. დურუ მოცეკვავეა, მართალია მსახიობი პროფესიონალურად ვერ იცეკვებდა, მაგრამ შეიძლებოდა დადგმა ყოფილიყო ისეთი, რომ იმ კარგი მოცეკვავის სახელი გაემართლებინა. არამგონია სარიქაიას მაგდენი ვერ გაექაჩა. პირველ სერიაში კიდევ არაუშას, მაგრამ ფინალში მიუზიკლი იყო კატასტროფა. არავინ ცეკვავს. არც დადგმა ვარგა. არ მესმის ამხელა ფულს ხარჯავენ და რა გაუჭირდათ ერთი ნორმალური ცეკვის დადგმა. გაოგნებული ვიყავი, ფინალური "აფიფეს" ცეკვა საუცხოო უნდა ყოფილიყო და იყო სიარული, მხოლოდ სიარული.

ფინალს ვუყურე და მომეწონა,გამიხარდა წიგნისგან განსხვავებული ფინალი რომ ჰქონდა.  ამ ბოლო დროს ბევრ ფსიქოლოგიურ ნაშრომს გავეცანი და აზრა აღმოსავლური და დასავლური ანალიტიკის ნაზავს უფრო წამრმოადგენს,თუმცა სერიალში რატომღაც იუნგისეული მასალები გამოიკვეთა,არქეტიპული დამოკიდებულა  ზუსტად ჩაჯდა, კოლექტიური არაცნობიერის თემა  კარგად გამოიკვეთა სერიალში და ზუსტი აქცენტი დაჯდა.
სერიალის მიმოხილვებს ვადევნებდი თვალს და როგორც ვვარაუდობდი,98%მა ვერ გაიგო სერიალის აზრი,ეს არცაა დიდი კატასტროფა,ფრომი და იუნგი ყველამ არ იცის, არც ბუდას ჭეშმარიტებას ეზიარება ხალხი,რათა ღმერთი ადამიანში მოძებნოს და კლიშეებისგან გათავისუფლდეს.   სერიალი წმინდა ფსიქოლოგიური თრილერი იყო,შესაბამისად ქორეოგრაფიული შტრიხების სიმცირე მეასეხარისხოვან ხარვეზს წარმოადგენდა, ყველაფერს რომ თავი დავანებოთ,დიდებული საუკუნე ოსმალეთის დიდებულ პერიოდს ასახავდა და სუფთა სასიყვარული დრამა გამოვიდა,როცა ომის და ზოგადად ბრძოლის სცენები ზღაპარივით გადმოსცეს.
არჩევნის წინაშე მდგარი არცერთი, თუნდაც უკიდურესად მაზოხისტური ტენდენციის სუიციდანტი ადამიანი არ აირჩევდა გატყავებას და წამებით სიკვდილს. ასე მოქიცა ჯან მანაიც,რომელიც სერიალის მთავარი ხიბლი იყო ^_^ ყველაზე კარგად გამოხატავდა ადამიანის ბუნებას,საკუთარი სული გააშიშვლა და ყველაზე მთავარი,ადამიანის სიყვარული გვიჩვენა,როცა დურუ გაუშვა. თუ ადამიანი სიტუაციურად მართალია,უნდა დავაფასოთ თუ არა ეს, მიუხედავად იმისა, რომ ამ ადამიანის წარსული გამოცდილება სულ სხვა რამეს მეტყველებს? ვიტყოდი,რომ უნდა დავაფასოთ
თავისუფლება ნებაშია და არა იმაში,რაც ამ სიტყვის ქვეშ იგულისხმება ზოგიერთების მიერ: თავისუფლება მხოლოდ არჩევანშია.
როგორც ჩანს, ყველა სახის საზოგადოებაში ყველას უნდა ყველაფრის უფლება ჰქონდეს და ხშირად ჰგონიათ, რომ ეს უფლება მოიპოვეს კიდეც, უბრალოდ, უკიდურესად დიდი განსხვავებაა უფლებასა და თავისუფლებას შორის და არჩევანი უფლებასა და თვისუფლებას შორის როდესაც დგება, იქ იკვეთბა პიროვნულიც და საზოგადოებრივი (მათ შორის მედის) პრიორიტეტებიც - რა გვინდა რომ მოვიპოვოთ - უფლება თუ თავისუფლება? საბოლოოდ ვინ ხარ შენ?
სწორედ ეს კითხვები გაუჩნდება მოაზროვნე მაყურებელს, ჩემი რჩევა იქნება,არ უყუროთ ამ სერიალს,თუ კი ფსიქოლოგიას იდეის დონეზე მაინც არ იცნობთ,უამრავი ნაშრომი არსებობს,რაც სწორ მიმართულებას მოგცემთ სერიალში დასმულ თითოეულ აქცენტზე.
ჩემთვის ღრმა და მძიმე თრილერი იყო, ერთმანეთს დაუპირისპირდა ნამდვილი ადამიანი მთელი თავისი მორალური მონაცემებით, რასაც მავანნი არასწორ ფორმულირებას მისცემენ,და საერთოდაც, მაინცადამაინც მორალზე თუ მიდგება საქმე, მორალური ის იქნება, განყენებული ღირებულებები დაიკიდო და ისე მოიქცე რასაც პრაქტიკაში უკეთეს შედეგის მოტანა შეუძლია. ძაან მარტივი ამოხსნა აქვს ამ "მორალურ დილემას".
და ბოლოს #ფიჩიპი ეს არის საზოგადოება,რომელშიც ადამიანი მსხვერპლია და არა მისი შემოქმედი, მოდერნულ საზოგადოებებში - პასუხისმგებლობას ორივე ინაწილებს,თანამედროვე სამყარო კი ამის საშუალებას არ გვაძლევს.
გულწრფელად მშურს იმ ადამიანების,ვისაც ჯერ არ უნახავთ სერიალი,საინტერესო მასალებს მოგაწვდით თუ კი დახმარება დაგჭირდებათ, მოუმზადებელი მაყურებელი მხოლოდ ქორეოგრაფიას და ქიმიას შეაფასებს წყვილს შორის,მაშინ როცა საქმე ადამიანურ პრობლემებს ეხება,იმ პრობლემებს რომლის გადასჭრელად კაცობრიობა საუკუნეებია იხარჯება