ფანფიკები

დასახელება: ფერადი სიბნელე

ავტორი: Raindrop Darchia
სტატუსი: წერის პროცესში
ავტორისგან: მეოცნებე გოგოებო აქეთ ქართველი გოგოს ისტორია რომელიც ჩადის მისტიკ ფოლსში წინ გელით რომანტიკა სისხლი სიკვდილი სიყვარული ♥

თავი პირველი სიკვდილი?

ავტორისგან: გავიდა 1წელი ბოლო სერიაში აღწერილი მოვლენებიდან. დეიმონი და Eლენა ცხოვრობენ მისტიკ-ფოლსში და სტეფანის დაბრუნეის არავითარი იმედი აღარ დარჩათ. მაგრამ ცხოვრება რის ცხოვრებაა სიურპრიზების გარეშე? დაუმატეთ ა...
მამა !! ეს ბოლო სიტყვა იყო, რომელიც წარმოვთქვი გაბრუებული ვიდექი არ ვიცოდი რა გამეკეთებინა ბოლოს ინსტიქტურად გავიქეცი მთლიანად ფეხებს მივენდე, მაგიდიდან გასაღები ავიღე და კიბეებზე დავეშვი, ცრემლები არ მომდიოდა უბრალოდ მივრბოდი. ვიღაც შემეჩეხა გასასვლელში ყურადღება არ მივაქციე ბოლოს როგორც იქნა მანქანასთან მივედი ჩავჯექი და დავძარი არ ვიცოდი სად მივდიოდი უბრალოდ მივდიოდი, სპიდომეტრზე სიჩქარე წინ და წინ მიიწევდა ყოველთვის მაინტერესებდა რას გრძნობს ადამიანი, როცა საყვარელი ადამიანის დაკარგვას გაიგებს ახლა ჩემი თავი მძულდა შეწყდა ჩემი ნათელი ფერები, ვერაფერზე ვერ ვფიქრობდი უბრალოდ პანიკაში ვიყავი და როცა პირველი ცხელი ცრემლი ჩამომიგორდა თვალიდან დავინახე ქუჩაში ვიღაც იდგა დიდი სისწრაფით მივდიოდი ამიტომ ვერ გავაჩერებდი დამუხრუჭება, მაინც ვცადე მაგრამ გვიან იყო მანქანა მთელი ძალით შეასკდა ადამიანს იტრიალა და ხეს მიენარცხა.
სხვა რა უნდა მენატრა 17 წლის გოგოს რომელმაც მოულოდნელად დატოვა საქართველო და პატარა მისტიკ ფოლსში ჩამოვიდა რომელმაც ეს ესაა გაიგო რომ მამა ავია კატასტროფაში დაეღუპა. სასწრაფოდ გადმოვედი მანქნიდან თავი საშინლად მტკიოდა შუბლიდან სისხლი ჩანჩქერივით მომდიოდა და წითურ თმას უფრო აწითლებდა გავიხედე გვამისკენ მაგრამ სხეული ძველ ფორმას იბრუნებდა ადამიანი წამოდგა წელში გაიმართა და ჩემკენ წამოვიდა ვერანაირ ემოციას ვერ ვატარებდი ფიგურა მამაკაცის იყო კაპიშონის ქუდი მთლიანად უფარავდა სახეს მოვიდა ალკოჰოლის სუნიც მოიტანა ქუდი გადაიხადა ლამაზი სახე ქონდა თვალები ცისფერი წყლიანი რაღაც ადარდებდა სახის მიმიკებით მიხვდებოდი.
– მომეცი შენი ხელი მე გავუწოდე
ხელის გულზე მაკოცა კოცნით ზემოთ და ზემოთ წამოვიდა ბოლოს ყელთან მოვიდა წინააღმდეგობას არ ვუწევდი ვერაფერზე ვფიქრობდი კოცნა სხეულში ხანძართან ერთად მყინავდა ყელზე უფრო ნაზად მაკოცა და მითხრა:
– მაპატიე
და კბილები მაგრად ჩამასო თვალებიდან ცრემლები წამომივიდა მივხდი, რაც ხდებოდა ის ალბათ ვამპირი იყო მაგრამ ასეთების არასდროს არ მჯეროდა ახლაც აბსურდულად მომეჩვენებოდა უცნაურ ხასიათზე რომ არ ვყოფილიყავი სიმწრის კივილი აღმომხდა ეს ალბათ ჩემი უბედურების კივილი იყო, რომელმაც ცივსისხლიანი ვამპირიც კი შეაჩერა თვალებში ჩამხედა ცრემლების გამო მხოლოდ მის ანარეკლს ვხედავდი სადაც არის გული წამივიდოდა ველოდებოდი რომ მყარ ასფალტზე დავეცემოდი მაგრამ ამის მაგივრად ბიჭის ხელებში ჩავვარდი.

არ მეგონა სიკვდილი ასეთი ლამაზი და თბილი თუ იყო ვხედავდი ცისფერ მოჩვენებას მაგრამ ეს ალბათ მისი თვალები იყო მართლად ლამაზი იყო სიკვდილი უკანასკნელად დავიძახე მამა და ალბათ სიკვდილს მივუძღვენი ჩემი თავი ან ძილს მძინარე მზეთუნახავივით მე ბოლო წუთამდე მწამდა ზღაპრების. ხვალინდელი დღის გათენებას აღარ ველოდი სიკვდილი ძალიან ნათელია მანქანაში კი 80იანების ცნობილი ჰიტი ჩაირთო.

თავი მეორე: ყველაფერი ხდება..
თვალი გავახილე თბილი ჰაერი ჩავისუნთქე მეგონა სადღაც უკუნეთში ვიყავი. სწორ თმიანი გოგონა ჩემს თმებს ათამაშებდა საწოლზე იყო წამომჯდარი და ელოდა როდის გავიღვიძებდი, ცოტა შევიშმუშნე მინდოდა მეგრძნობინებია რომ მღვიძავდა თბილი მზერით შემომხედა მაგრამ მიხვდებოდი რომ რაღაც ანერვიულებდა
– როგორ ხარ ? მკითხა თბილი ხმით
– სად ვარ ? კითზვაზე კითხვით მივუგე საკმაოდ უხეშად არ იმსახურებდა, მაგრამ მაინც
– დამშვიდდი სანამ მე ვარ შენთან უსაფრთხოდ ხარ
– შენც ვამპირი ხარ ? ამ სიტყვებზე ცოტა ავნერვიულდი, ხელი კისერზე მოვიკიდე ველოდებოდი რომ შრამი დამხვდებოდა მაგრამ ყელი სრულიად უვნებელი მქონდა, ვერც ვერანაირ ტკივილს ვერ ვგრძნობდი
– შენ საკმაოდ ჭკვიანი ყოფილხარ. როგორ მიხვდი რასთან გქონდა საქმე ?
– მამაჩემი მიკითხავდა ბავშვობაში ლეგენდებს ვამპირებზე, მამაჩემის წარმოთქმისას გული ამეწვა გამახსენდა გუშინ, რაც მოხდა სასწრაფოდ წამოვვარდი ლოგინიდან
– რა დაგემართა მკითხა გოგომ
– მამაჩემი მე უნდა წავიდე გასვენებაში გოგონა დადუმდა
– მე მესმის შენი ძალიან კარგად მთხოვეს არსად არ გამეშვი მაგრამ... ცრემლები მომდიოდა რატომღაც ყოველთვის ასე მემართება როცა არ უნდა ვიტირო მაშინ მეტირება და პირიქით გულში ჩამიკრა და მითხრა
– აი ეს დალიე ვერბინაა თავი დაიზღვიე დეიმონი შეიძლება ნებისმიერ მომენტში დაგესხეს თავს ის თვლის რომ არასწორია შენი ცოცხლად დატოვება მე და სტეფანმა კი ეს არ დავუშვით შენ ცოცხალი უნდა ყოფილიყავი მეც გამოგყვები თუ შეიძლება
– დეიმონი ეს მისი სახელია ?
– კი მესმის რაც გადაიტანე გუშინ მაგრამ შენ ძლიერი გოგო ხარ და გაუძლებ
– შენ რა იცი მე როგორი ვარ ?
– ვგრძნობ და გამიღიმა მე ელენა მქვია შენ ალბათ ახალი ხარ ამ ქალაქში აქამდე არც სკოლაში და არც ქალაქში არ დამინახიხარ
– ხო ახალი ვარ მან შუშის პატარა ბოთლით ვერბინა გამომიწოდა მეც დავლიე
ყელზე ნაიარევი, რატომ გამიქრა ?
– ეს გრძელი ისტორია არ არის ამის დრო
– კარგი ძალიან დაღლილი ვიყავი ყველაფერზე ვეთანხმებოდი მანქანაში ხმა არ ამოუღია თავს არ მაბეზრებდა რაც ძალიან მომწონდა ვამჩნევდი ჩვენ მეგობრობა შეგვეძლო ჯერ სახლში მივედი დედა და ჩემი ძმა ძალიან შეწუხებულები იყვნენ ელენამ ისინი დაამშვიდა და აუხსნა ყველაფერი ამის შემდეგ ყველა გასვენებაზე წავედით რთულია გამოემშვიდობო საყვარელ ადამიანს ჯერ კიდევ სიზმარში მეგონა თავი ველოდებოდი როდის გამეღვიძებოდა ელენა ჩემს უკან იდგა გასვენების შემდეგ დავემშვიდობე ნომერი დამიტოვა სახლში ავედი უკვე ღამდებოდა ფანჯარასთან დავჯექი არაფერზე არ ვფიქრობდი ტვინი ცარიელ დარბაზს გავდა პატარაობაში დედას ბალეტზე რომ დავყავდი მიყვარდა ადრე მისვლა და ცარიელ დარბაზში ყოფნა ასე ვიყავი ახლა მეგონა მარტო მე ვცხოვრობდი ამ სამყაროში სახლში ჩამიჩუმი არ ისმოდა ალბათ ჩემებიც იმავეს გრძნობდნენ ფურცელი და ფანქარი ავიღე ჯერ ვუყურებდი სიცარიელეს უაზროდ შემდეგ კი ხატვა დავიწყე არ ვიცოდი რას ვხატავდი უბრალოდ ხაზებს ვავლებდი საბოლოოდ კი როცა უკვე საღი გონებით დავხედე სურათს ადამიანის თვალები მივიღე რომელიც ძალიან გავდა გუშინდელი ბიჭის თვალებს რომელმაც სასიკვდილოდ გამიმეტა ნახატი დავკუჭე და გადავაგდე არაფერს არ ვგრძნობდი მის მიმართ უბრალოდ ბავშვობაში წარმოდგენილი ბოროტი ურჩხული იყო დასისხლიანებული თვალები და გამოზრდილი ეშვები ახლაც მაშფოთებს არ მინდოდა კიდევ სადმე შევხვედროდი ამ ფიქრებში ვიყავი უცებ დედა შემოვიდა თავზე მაკოცა
– აბაზანა მიიღე და დაწექი, ხვალ სკოლაში უნდა წახვიდე პასუხი არ გამიცია ხელზე მოვეფერე და უსიტყვოდ დავემორჩილე ნელა ზანტად ვივლებდი წყალს მომწონდა წყლის წვეთები რომ მეშხეფებოდა სარკესთან რომ მივედი დიდხანს ვაკვირდებოდი ჩემ თავს და შევამჩნიე რომ თვალთან შრამი რომელიც ბავშვობიდან მაქვს გაქრა ისევე როგორც ყელზე ვამპირის ნაკბენი ეს ყველაფერი მაოცებდა
სკოლაში სკოლის ავტობუსმა მიმიყვანა ელენას და მისი მეგობრის დახმარებით რომელსაც მემგონი სტეფანი ერქვა კლასს მივაგენი გაკვეთილებს ცალი ყურით ვუსმენდი დრო ნელა გადიოდა ისტორიის შემდეგ, როცა სახლში წასვლას ვაპირებდი ვიღაც ქერათმიანი გოგო დამადგა თავს
– გამარჯობა ვიცი შენ ახალი მოსწავლე ხარ მარი ისიც ვიცი სად ცხოვრობ
– საიდან ? ვიკითხე დაბნეულმა
– ამ სკოლაში არაფერი იმალება დღეს საქველმოქმედო აუქციონს ვაწყობთ შენ აუცილებლად უნდა მოხვიდე მე მარია ვარ
– მოვალ შევეცადე რაც შეიძლება თავაზიანად გამეღიმა მაგრამ ალბათ არ გამომივიდა
ელენა და მისი ბოიფრენდი რაღაცას ჩურჩულებდნენ ბოლოს კი ჩემთან მოვიდნენ და მითხრეს
– ძალიან დიდ საფრთხეში ხარ არ არის კარგი ვამპირებზე რომ ფლობ ინფორმაციას არ მეგონა ასეთი ძლიერი თუ იქნებოდი
– ეს ალბათ ვამპირული ფილმების დამსახურებაა ვცადე გამეხუმრა ყველაზე შეუსაბამო დროს როგორი იდიოტი ვარ
– წავედით მითხრა ელენამ ჩვენ მიგიყვანთ სახლში არ გვინდა რამე საფრთხე დაგემუქროს
სახლამდე არცერთს არ ამოგვიღია ხმა ჩუმად ვიჯექით მაოცებდა მათი იდუმალება ნეტავ ყოველთვის ესეთები იყვნენ ? სახლში მისვლისას არცერთმა არ დამემშვიდობა სტეფანმა საბარგულიდან დიდი წიგნი ამოიღო და მომცა
– წაიკითხე აქედან ბევრს გაიგებ ვამპირებზე
– აუცილებლად დამაინტერესა არასოდეს არ წამიკითხავს მსგავსი წიგნები ალბათ იმიტომ რომ ისინი არარეალურები მეგონენ და დროს ტყუილად არ ვხარჯავდი
წიგნში ბევრი საინტერესო რამ აღმოვაჩინე მაგალითად ისინი მზის შუქზე იწვებებიან, ასევე მათ შეუძლიათ ზეგავლენა მოახდინონ ადამიანებზე მაგიური თვალებით. არსებობენ ორიგინალი ვამპირები რომლებიც ჩვეულებრივ ვამპირებზე ძლიერები არიან, ვამპირების სისხლი განმკურნებადია ადამიანებისთვის და როგორ უნდა გადაიქცე ვამპირად კითხვისას დრო სწრაფად გავიდა ტელეფონში ელენას მესიჯი ვნახე არ ვიცი როგორ გაიგო ჩემი ნომერი, მაგრამ ყურადღება არ მიმიქცევია ამ ბოლო დროს ხომ ბევრ სასწაულს შევეჯახე მესიჯში მწერდა რომ წვეულება რვა საათზე იწყებოდა ანუ დრო სულ რაღაც ორი საათი მქონდა შავი კაბა გამოვიღე კარადიდან ბუნებრივად წითური და ბოლოებიდან ხვეული თმა გავიშალე მსუბუქი მაკიაჟი გავიკეთე და წასვლა დავაპირე როგორც ელენა მეუბნებოდა მესიჯში მან და სტეფანმა მომაკითხეს ისევ მანქანაში მოვკალათდი და შევეკითხე
– რატომ არ ახდენთ ჩემზე ზეგავლენას და ყველაფერს რატომ არ მავიწყებთ ?
– ეს ვცადეთ მაგრამ ვერ მოვახერხეთ შენში არის რაღაც დაფარული რასაც შეუძლია ვამპირებზე მაღლა დაგაყენოს მიპასუხა სტეფანმა
– ეს როგორ ? ცოტა სიამაყე ვიგრძენი
– ვცდილობთ გავარკვიოთ შენი დახმარებაც დაგვჭირდება და ბონის
– ბონი ვინ არის ?
– ბონი ჩვენი მეგობარია შავი გოგონა შენს უკან იჯდა სკოლაში ის ჯადოქარია მიპასუხა ელენამ
– ჯადოქარი ?
– ვიცი ეს ძნელია რომ დაიჯერო მაგრამ... მოგიწევს სხვა გზა არ გვაქვს
როგორც ყველა ჩემი ძველი წვეულებები ესეც მოსაწყენად მეჩვენა მგონი ჩემი ახლად შეძენილი მეგობრებიც იმავეს ფიქრობდნენ უბრალოდ ველოდებოდი, როდის დამთავრდებოდა უკვე ყელში მაქვს აქაური ცხოვრება რა ძნელი ყოფილა არაფერი რომ არ გახარებს
წვეულება გრძელდებოდა ხალხი ილხენდა მე კი ვიღაც კეროლაინს ველაპარაკებოდი სასიამოვნო გოგო ჩანდა სტეფანი და ელენა თვალს არ მაშორებდნენ სკოლის ბიჭებისთვის ახალი გასართობი ვიყავი ყველა ცდილობდა გამომლაპარაკებოდა მეც რაც შემეძლო თავაზიანი ვიყავი შუა წვეულების დროს არ იქნებოდა გასული 3 საათი ელენამ და სტეფანმა ხელი დამავლეს და დერეფანში გამიყვანეს რომ გავნმარტოვებულიყავით
– რა ხდება? რა უცნაურად იქცევით ?
– სტეფანს ესმის ხმები ისინი ვამპირები უნდა იყვნენ ახლოს არიან რაღაც უნდათ
– სტეფანს როგორ ესმის მოიცა გამარკვიეთ ? სტეფანი ზურგით იდგა უცებ შემობრუნდა
– მეც ვამპირი ვარ საშიში ვამპირი ხელი მომკიდე და არ გამიშვა ხელი გავუწოდე ცივი ხელის შეხება არ მესიამოვნა ჩემს თავს გიჟად ვთვლიდი აქამდე მსგავსი რომ გამეგო ალბათ გავაფრენდი მაგრამ აქ ამ ქალაქში რატომღაც ისეთი განწყობა იყო რომ არ მეშინოდა
დარბაზში შევედით ხალხი ისევ მხიარულობდა ერთმანეთს ელაპარაკებოდნენ სვამდნენ ჭამდნენ იცინოდნენ უცებ შუქი ჩაქრა, რამაც ყველას უკმაყოფილება გამოიწვია ვერ გავარჩიე რისი ხმა იყო მსხვრევის მტვრევის კედელზე შეჯახების უბრალოდ ვიღაცამ მკლავში ჩამავლო ხელი და გამაქანა ასეთი სისწრაფით მე არასოდეს არ გავქცეულვარ საშინელება იყო ფეხს ვერ ვუწყობდი უბრალოდ მიმათრევდა ბოლოს, რომელიღაცა ხესთან გავჩერდით მეგონა თავბრუ დამესხმოდა მაგრამ კარგად გადავიტანე ალბათ ეს იმის ბრალი იყო, რომ სიბნელე იყო ქუსლი გადატეხილი მქონდა ამიტომ წელში ვერ გავიმართე და მთლიანად მივეყრდენი მას ვინც აქ მომიყვანა
– ხომ კარგად ხარ ? მკითხა მან მე მაშინვე მივხვდი ვინ იყო ეს საზარელი შემაძრწუნებელი ხმა შემეშინდა ვიფიქრე დავიკივლებო მაგრამ ტუჩებზე თითი მომადო
– გთხოვ გაჩუმდი და შენ მაინც არ შეგეშინდეს ჩემი არაფრის დაშავებას არ ვაპირებ უბრალოდ საფრთხეს აგარიდე
– რა საფრთხეს ? ვკითხე მე
– აქ ვამპირები არიან მოსული ისინი გრძნობენ შენს განსაკუთრებულობას და უნდათ რომ იქამდე მოკვდე სანამ შენ ძალებს გამოიყენებ
– არ მესმის რა ძალებზე ლაპარაკობ ?
– არც მე პატარა ექვსკურსია გვექნება და გავარკვევთ ჩემს ძველ მეგობარ ჯადოქართან და თვალისმომჭრელად გამიღიმა რამაც ცოტა არ იყოს დამაბნია
უცებ სანამ მე ვიგრძნობდი მიბრუნდა და ვიღაცას გულში ხე ჩაასო ეს საშინელი სანახავი იყო კაცს სახე დაეჭმუშნა და დავარდა ეს ყველაფერი ისე სწრაფად მოხდა ცრემლები წამომივიდა მობრუნდა ჩემსკენ ცრემლები თმებით მომიმშრალა გულში ჩამიკრა და შუბლზე მაკოცა
– წავედით
მაშინ მივხვდი რომ სულ გულგრილი არ უნდა ვყოფილიყავი მის მიმართ აღარც შიშს ვგრძნობდი უბრალოდ მაჯადოვებდა

თავი მესამე: ნიჭი
მანქანაში მე და ის ვიჯექით, მე კარებთან ვიყავი მიცქმუტული ის კი სასიამოვნოდ აყოლებდა მუსიკას ხმას, მაგრამ ბგერები არ მესმოდა დრო და დრო გამომხედავდა და გამიღიმებდა მეც ვცდილობდი ღიმილითვე მეპასუხა. შიში საერთოდ გამიქრა ბოლოს მანქანა გააჩერა ჩამოვიდა კარები გამიღო იმის გამო რომ ქუსლი გადატეხილი მქონდა მას მივეყრდენი და გზა გავაგრძელეთ ვიღაცის სახლში მიმიყვანა კარი ასაკოვანმა ქალმა გააღო, რომელიც ხარბად მიყურებდა დეიმონმა გადმომიჩურჩულა
– არ შეიმჩნიო ცოტა უცნაურია
– არა ვუპასუხე მე
ოთახში დამწვარი სანთლების სუნი იყო მიტოვებულ სახლს უფრო გავდა ვიდრე საცხოვრებელს მისაღებში გასვლამდე ორი სამი კატა დავინახე კუთხეში ისეთი საზიზღრები იყვნენ. ქალმა დეიმონს რაღაცა გადაულაპარა დეიმონი ჩემსკენ აღზნებული გამოექანა წამის მეათედში გავიფიქრე ჩემი მოკვლა უნდა ხელი ავწიე ვცდილობდი თავი დამეცვა თვალები დავხუჭე მაგრამ ის თითქოს გაჩერდა შევხედე გაქვავებულიყო ერთ ადგილას ფეხს ვერ ადგამდა ხელი ჩამოვუშვი არ ვიცი რა ძალა იყო ის კედელს მიენარცხა.
– გაკვირვებული ვარ ძალიან მაგარი იყო მითხრა ქალმა
– ეს როგორ გავაკეთე? ძალიან შევშინდი არასოდეს მსგავსი არაფერი არ მინახავს
დეიმონთან მივირბინე გადმოვაბრუნე
– გთხოვ შეწყვიტე რას აკეთებ ? მიყვირა მან
– არაფერს არ ვაკეთებ რა ხდება ?
– თავი უნდა გააკონტროლო მითხრა დაბალ ხმაზე ქალმა მოკლავ მას და შენც მოკვდები ამდენ ენერგიას თუ დახარჯავ უბრალოდ მოეშვი ეცადე არაფერზე არ იფიქრო ხოლო, როცა მოგინდება რომ შენი ძალები გამოიყენო ისევ არაფერზე არ იფიქრო და იცოდე რომ შეუძლებელი არაფერი არ არის შენთვის მაინც, არ ვიცი ეს, როგორ ხდება, მაგრამ შენ ძალიან ძლიერი ხარ
– თქვენ ალბათ ხუმრობთ გამეცინა ეს შეუძლებელია გთხოვთ შეწყვიტოთ ჩემი მოტყუება დავიყვირე მე ძალიან განირვიულებული ვიყავი
– მოდი აქ აი ხედავ ამ ასანთს ? შენი ფანტაზია დაიხმარე და დაწვი ან თუნდაც წყლად აქციე როგორც შენ გინდა
მე მივედი ცოტა ხანი ვუყურე ასანთის კოლოფს, შემდეგ თვალები დავხუჭე და წარმოვიდგინე რომ ის ფუმფულა ბალიშათ გადაიქცეოდა თვალები რომ გავახილე საოცრება დავინახე მაგიდაზე ასანთის კოლოფი აღარ იყო სამაგიეროდ ჰაერში ტივტივებდა ბალიში მე შემეძლო სადაც მინდოდა იქ წამეღო ის თუნდაც გამექრო როგორც კი ყურადღება მოვადუნე ბალიში ჩამოვარდა მაგრამ ყურადღება ისევ ბალიშზე გადავიტანე და მე ის დავიმორჩილე ქალმა ტაში დამიკრა
– საოცარი გოგოა ჩემი თხოვნა იქნება შენ თავთან იმუშავო ბევრს შეძლებს შენი პატარა გონება და ხელები თუ რამე დაგჭირდება დეიმონი ყოველთვის მოგიყვანს ჩემთან ეს თქვა და გამიღიმა
მე დეიმონისკენ წავედი მაინტერესებდა როგორ იყო მთელი გონებით ვცდილობდი რომ არ მევნო და მგონი გამომივიდა აღარ ყვიროდა და არც ტკივილსგან იჭმუხნებოდა
– კარგად ხარ ?
– კი კარგად ვარ მიპასუხა მან
– დროა წავიდეთ უკვე საკმაოდ დაგვიანდა დედაჩემი ალბათ უკვე ნერვიულობს ვუთხარი მე
– კარგი წავედით
– ერთი კითხვა მაქვს თქვენთან რატო ვერ ახერხებენ გავლენის მოხდენას ჩემზე ვამპირები ?
– შენ მათზე ძლიერი ხარ ისინი კი სუსტ არსებებზე ახდენენ ზეგავლენას
– მარი ჩვენ ვერ ვაჯადოვებთ ბონის რომელიც ჯადოქარია მითხრა დეიმონმა
– შენსავით გამიღიმა ქალმა
მე ჯადოქარი ცოტა ძნელი წარმოსადგენი იყო მთელი გზა ამაზე ვფიქრობდი გასავლელი კიდევ ბევრი იყო თან გარეთ ბნელდებოდა დეიმონის მხარს მივეყრდენი და დავიძინე მშვიდად ჩამომხედა როცა გავიღვიძე უკვე სახლში ვიყავი მეგონა დედა საყვედურებით ამავსებდა მაგრამ არაფერი არ მომხდარა აბანოში შევედი წყალი მოვუშვი მინდოდა ძალები ისევ მომეხმო და რამე საოცარი გამეკეთებინა წყლალი მოჩხრიალებდა თვალები დავხუჭე რომ გავახილე წყალი გაშეშებული იყო საოცარი კმაყოფილება ვიგრძენი მაგრამ ყოველ წამს ველოდებოდი სიზმრიდან გამეღვიძებოდა მიკვირდა აქამდე როგორ ვერ აღმოვაჩინე მაგრამ იმდენად დაუკვირვებელი ვარ ალბათ ვერც შევამჩნიე მაინც რას ნიშნავს გამჯდარი რწმენა რომ მსგავსი უცნაურობები არ არსებობს სკოლაში წასვლა უკვე გვიან იყო ალბათ გაკვეთილები დამთავრდა ქალაქში გასეირნება გადავწყვიტე რომელიღაცა კაფეში შევედი რომელსაც Mystic Grill ერქვა მუსიკა კარგი იყო სიწყნარე გარემო მომეწონა ცისფერთვალება ბიჭი ემსახურებოდა ხალხს ჩემი საყვარელი ალუბლის წვენი შევუკვეთე და დავიწყე ფიქრი ყველაფერზე რაც ჩემს ცხოვრებაში ხდებოდა მაშინ პირველად გავაცნობიერე რომ დეიმონთან ყოფნა მინდოდა მაგრამ ჩემს თავს ამაზე ფიქრი ავუკრძალე ის სრულწლოვანია თან რაღაც გრძნობა აქვს ელენას მიმართ მისი ცოტა მშურდა ძალიან პოპულარული ლამაზი და ორი ძმის სასურველი გოგოს ვის არ შეშურდებოდა ფურცლები და ფანქარი ამოვიღე რომელიც სულ დამქონდა და ხატვა დავიწყე ერთ ფურცელზე დავხატე ჩემი სახე აწკენტილი უკრაინული ცხვირი პატარა ტუჩები და მწვანე თვალები ღია ხშირი მაგრამ მოვლილი წარბები შემდეგ კი ელენას სახე ბულგარული ტემპერამენტი დიდი ტუჩები სწორი ცხვირი შავი თვალები და თეთრი კანი გამაოცა ჩემი თავი ორი დღის გაცნობილი ადამიანები ასე კარგად არ მამახსოვრდებოდა არასოდეს უბრალოდ მისი სახე ძალიან დასამახსოვრებელი იყო ხატვა რომ დავამთავრე შევადარე ჩვენი სახეები უკმაყოფილო არ ვიყავი გადამეტებული წარმოდგენა ჩემს თავზე ამ ქალაქში გამიქრა ამდენი ტრაგედიის შემდეგ წინა პლანზე უფრო მნიშვნელოვანი მოვლენები გადმოვიდა ვიდრე ჩემი გარეგნობა ხატვა დამთავრებული მქონდა ელენას სურათს ვუყურებდი ვიღაც კაცი რომ მოვიდა სქელ ტუჩებიანი ცისფერი თვალები ლამაზი ცხივირით ერთი სიტყვით ძველი ფილმებიდან გადმოსული სიმპატიური ლორდი იყო წინ დამიჯდა
– თქვენის ნებართვით ხელი გამომიწოდა სურათის ნახვა უნდოდა
– აიღეთ სურათს დიდი ხანი უყურა ღრმა თვალებით მერე ფანქარიც მთხოვა და ხატვა დაიწყო დაასრულა თუ არა გამომიწოდა ჩემს ავტოპორტრეტზე შესწორებები გაეკეთებინა თვალები უფრო პროფესიონალურათ გაამუქა ტუჩებს კი უფრო ლამაზი ფორმა მისცა კმაყოფილმა გამომხედა მერე მეორე ნახატს დახედა და მითხრა
– ელენა გილბერტი 17 წლის მითხრა მან
– იცნობთ ?
– რათქმაუნდა ოქროს გოგოს ვინ არ იცნობს გამიღიმა მან
– ხოო..
– რატომ დახატე ? მაინცდამაინც ელენა
– არ ვიცი ერთადერთია ქალაქში ვისთანაც ვმეგობრობ მე ახალი გადმოსული ვარ
– მართლა როგორ მოგწონს ჩვენი მისტიკ ფოლსი ?
– ძალიან კარგი და ბნელია ზუსტად ისეთი როგორიც მე მომწონს
– სიბნელე გიყვარს
– კი
– მერე არ გეშინია სიბნელის ღამურების და ღამის ურჩხულების ?
– არა რა გულუბრყვილოა მას რომ ცოდნოდა რამე ვამპირებზე ალბათ მსგავსად არ გაიხუმრებდა
– ხო მართლა მე კლაუსი ვარ ამდენი ხანი გელაპარაკე და არ გაგეცანი
– მე მარი ვარ სასიამოვნოა ძველმოდური სახელი მის გარეგნობას ამართლებდა ამ ქალაქში მსგავსი სახელები ალბათ მოდაშია ბარში დეიმონი და ჩვენი ისტორიის მასწავლებელი ალარიკი შემოვიდნენ მათი ერთად ნახვა გამიკვირდა ისინი ჩვენს მაგიდასკენ წამოვიდნენ
– გამარჯობათ მისტერ სელტსმენ, დეიმონ გავუღიმე ორივეს კლაუსის სკამისკენ შევიხედე ის თავის ადგილზე აღარ იჯდა რა უცნაურია აქ ჩემი ახალი მეგობარი იჯდა ნეტა სად წავიდა
– ვინ მეგობარი ?იკითხა დეიმონმა
– არ ვიცი სახელი აღარ მახსოვს ქერა თმიანი
ბიჭებს უკან ბონიც მოყვა რომელიც გვერდით მომიჯდა
– მარი ყველაფერი ამიხსნეს ისინი ამტკიცებენ რომ შენ ჯადოქარი ხარ მაგრამ ეს ასე არ არის და მინდა რომ დავამტკიცო
– აბა რა არის ეს რასაც მე ვაკეთებ ?
– შენ შელოცვების გარეშე აკეთებ ჯადოქრობას შენ შეგიძლია სამყაროზე გავლენა მოახდინო და ჰალუცინაციები გამოიწვიო მაგრამ ეს იმდენად რეალურია რომ სულ მთლად ჰალუცინაციებს ვერ დაარქმევ ბებიაჩემის წიგნში ბევრი წამიკითხავს ასეთები თითქმის აღარ არსებობენ დიდი ხნის უკან როდესაც მსგავსი კლანი წარმოიშვა ვამპირებმა ისინი გაანადგურეს შემორჩა მხოლოდ 1 ოჯახი რომელიც გზა კვალი გაქრა ქალაქის ძველი ვამპირები ელოდებოდნენ მას და აი შენც გამოჩნდი ნიჭი რომელიც შენ გაქვს გამოვლინდება შენს შთამომავლობაში საუკუნეების შემდეგ როგორც შენ გამოგივლინდა შენ რომ ჩამოხვედი ორიგინალმა ვამპირმა კლაუსმა
– მოიცა მოიცა კლაუსი ?
– ხო კლაუსი რა ხდება ?
– მე ის ეხლა გავიცაი სადაც შენ ზიხარ იქ იჯდა რამოდენიმე წუთის წინ
– შენ ალბათ ხუმრობ გაოცდა დეიმონი
– არა არ ვხუმრობ რა მეხუმრება სიმართლეს ვამბობ გამეცნო
– მოკლედ შევწყვიტოთ დაიყვირა ბონიმ მთვარია ყველაფერი კარგად არის ელენა შენ უნდა ისწავლო შენი თავის დაცვა და მხოლოდ ამის შემდეგ უნდა გამოხვიდე ქუჩაში მარტო მანამდე კი გინდა თუ არა ჩემთან ერთად უნდა იარო გამაგრძელებინეთ ლაპარაკი და არავინ არ ჩამერთოს ესეიგი შენი ჩამოსვლა ამ ვამპირებით სავსე ქალაქში სისულელეა ნებისმიერ გამოცდილ ვამპირს შეუძლია იგრძნოს შენი უნარი და გასაოცარი ნიჭი კლაუსმაც იგრძნო ნასტიას შთამომავლობის ამ ქალაქში ჩამოსვლა და გადაწყვიტა რომ უნდა გაენადგურებინა ის ვინც ნიჭს ფლობდა მან იფიქრა რომ ეს მამაშენი იყო და ამის გამო მოხდა ავიაკატასტროფა მაგრამ სინამდვილეში მამაშენი ამ
თვითმფრინავში არ იყო თუ გავითვალისწინებთ იმას რომ შენნაირებს მხოლოდ ორიგინალები კლავენ კლაუსიც შეეცდებოდა რომ მამაშენი თავისი ხელით მოეკლა ამიტომ მან მოიტაცა ის როდესაც მიფრინავდა ლონდონში და მის მაგივრად თვიმფრინავზე აუშვა იგივე სიმაღლის კაცი პილოტზე კი ზეგავლენა მოახდინა და თვითმფრინავი ჩამოაგდებინა მკვდრების სიის ამოკითხვისას იპოვეს ყველა გვამი მაგრამ ვერ მოხერხდა მათზე დნმის გამოკვლევა რადგან სხეული დაზიანებული იყო მთლიანად დაფლეთილი მოკლედ გვამი რომელიც საფლავში დევს მამაშენის არ არის მამაშენის სხეული კლაუსს აქვს ის მკვდარია მან იგრძნო რომ არასწორად ფიქრობდა და ეხლა შენს სანადიროდ გამოემართა მან უკვე გაიგო რომ შენ შეგიძლია შენი ძალის ასე თუ ისე გამოყენება
– თქვენ ეს ყველაფერი საიდან იცით ვიკითხე გაოგნებულმა
– დღეს დილას ვიქტორიასთან მივედით მითხრა დეიმონმა
– ვინ არის ვიქტორია
– ის ჯადოქარი გუშინ რომ ვიყავით მკვდარი დაგხვდა სახლში კლაუსიც იყო რომელმაც ეს ყველაფერი მოგვიყვა
– ის ყველანაირად ეცდება შენს განადგურებას მარი ფრთხილად უნდა იყო გვერდიდან არ მომშორდე გასაგებია მითხრა ბონიმ შენ რომ სრულწლოვანების ასაკს მიაღწევ ზრდას შეწყვეტ როგორც შენმა წინაპარმა ნასტიამ შეწყვიტა მაგრამ ის კლაუსმა გაანადგურა საუკუნეების უკან შენ ერთადერთი ხარ
– ყველანი რატომ ცდილობთ ჩემს დაცვას ? არაფერს არ წარმოვადგენ მე თქვენთვის ორი დღეა რაც გიცნობთ
– შენ ადამიანი ხარ ყვეალა ადამიანი კი ძვირფასია მითხრა ძალიან თბილად დეიმონმა ბონიმ კმაყოფილი თვალებით ახედა
– სახლში მიგაცილებთ მე შენთან დავრჩები შემიძლია კლაუსის შეჩერება მთელი ღამე უნდა ვივარჯიშოთ მინდა შენი ძალები გავაძლიერო მაინტერესებს შელოცვებზე რას იზამ
– კარგი წავედით
სახლში მშვიდად მივედით მე და ბონი ერთად დავრჩით ბევრი ახალი ვისწავლე როგორც ბონიმ მითხრა ჩემს შელოცვას ორჯერ მეტი ძალა აქვს ცოტა თავდაჯერებულობა მომემატა სულ ცოტა იმედი ჩამესახა რომ კლაუსს დავამარცხებდი გვიან ღამე იყო რომ დავიძინეთ არ იყო გასული ერთი საათი რომ ფანჯრის ჩამსხრევის ხმა გავიგე ფანჯარაში ორი შავოსანი შემოვიდა რაღაცას ბუტბუდებდნენ ბონი ჩავარდა მე აზრზე ვერ მოვედი ნახევრად მეძინა სიზმარი მეგონა მეორე კაცი ჩემთან მოვიდა ხელები შემიკრა პირზე რაღაც ამაფარა ამის შემდეგ აღარაფერი არ მახსოვს რომ გამეღვიძა კედელზე ვიყავი მიბმული წინ კი კლაუსი იჯდა პიჟამა მეცვა
– სად ვარ ვიკითხე მე ყვირილით
– შენ ჩემს ტყვეობაში ხარ მიდი დაიხსენი თავი მიპასუხა ღიმილით კლაუსმა მისი ბრიტანული აქცენტი მაღელვებდ ჯაჭვებს დავხედე თვალები მოვჭყუტე და ისინი ყვავილებად იქცა მეც თავისუფლად დავიხსენი თავი მერე კლაუსს მივუბრუნდი იატაკზე დაგებული ხალიჩა ნავთად ვაქციე ჰაერი კი ცეცხლად გარდავქმენი თავი ფანტასტიკურ ფილმში მეგონა მუსიკალური ფონი მაკლდა კლაუსი გაოცებული მიყურებდა ალბათ არ მოელოდა ამდენს ცეცხლს მალე დააღწია თავი მოვიდა ჩემთან რაც ძალა ქონდა კედელთან მიმიწყვდია და თვალებში ჩამხედა
– ვინ ხარ ?
– თავი დამანებე არ მინდა სიკვდილი მის უკან ვიღაც კაცი იდგა რომელიც გონებას მიხშობდა არ შემეძლო მეფიქრა არადა მთელი ჩემი ძალა ჩემს გონებაზე იყო აგებული კლაუსს კმაყოფილებისგან თვალები გაუწითლდა და კბილები გამოეზარდა
– სანამ მოკვდები მინდა შენით სიამოვნება მივიღო მთლიანად გამახსენე შენი წინაპარი ნასტია შენსავით ვნებიანი სამწუხაროა რომ მოკვდა არა შენ უფრო კარგი ხარ თქვენი თმები ცეცხლიანი ასე რომ მწვავდა მან არ ისურვა ჩემი სიყვარული იმის შემდეგ არავის არ ვთხოვ სიყვარულს მინდა იცოდეთ რომ მე თქვენზე ძლიერი ვარ არ მისურვა და მოკვდა ასევე მოკვდები შენ შენი სისხლი ორი კვირა არ მომაკლდება უნდა ვიზეიმო რამდენჯერაც დაიბადებით იმდენჯერ მოკვდებით წადით ჯოჯოხეთში
პირი ყელისკენ წამოიღო სისხლიანი თვალებიდან ცრემლი გადმოუგორდა მე მოვემზადე კიდევ ერთხელ სიკვდილისთვის მაგრამ ამჯერად სიკვდილი არ ყოფილა ფერადი