ვლადიმირ ნაბოკოვი - "ლოლიტა"

ბოკოვის ყველაზე გახმაურებული რომანი „ლოლიტა“ ის წიგნია, რომელმაც მწერლის თანამედროვეთა დიდი ნაწილი აღაშფოთა თავისი „უზნეობითა“ და „სოდომური გარყვნილებით“. როცა ერთ-ერთმა ფრანგმა რედაქტორმა მისი კითხვა დაამთავრა, აღნიშნა, რომ მსგავს სიბილწეს არასოდეს გადაჰყრია და მის დაბეჭდვაზეც უარი თქვა.

წიგნი შუახნის მამაკაცისა და პატარა გოგონას ინტიმურ ურთიერთობებზე მოგვითხრობს, მასში აღწერილია, როგორ უყვარდება (ყოველ შემთხვევაში, თავად საკუთარ პირუტყვულ ვნებას 12 წლის ლოლიტასადმი სწორედ ამ სიტყვით ნათლავს) ჰუმბერტ ჰუმბერტს ლოლიტა.

რომანი ძალიან მძიმედ იკითხება და თუ მკითხველი მოთმინების დიდი უნარით ვერ დაიკვეხნის, ბოლომდე ჩამთავრების იმედი არც უნდა ჰქონდეს. ჰუმბერტის მონოტონური თხრობა, რომლის ერთადერთი მიზანი ისაა, მკითხველის სამსჯავროზე გააშიშვლოს საკუთარი თავი, ამავდროულად იმის დემონსტრირებაც მოახდინოს, რომ „არც ისე“ დამნაშავეა, გვარიანად მოსაწყენიც კია. ბოლოს და ბოლოს, მთელი რომანი იმის გარშემო ბრუნავს, თუ როგორ ცდილობს 30 წელს გადაცილებული მამაკაცი, მუდმივ საყვარლად შეინარჩუნოს 12 წლის გოგონა.

სიუჟეტის განვითარების პარალელურად ჰუმბერტის გაუკუღმართებული ვნებებიც (რომლებიც, ჰუმბერტისავე თქმით, მხოლოდ იმიტომაა „უკუღმართი“, რომ საზოგადოებამ ინება ასე) ვითარდება და ძალებს იკრებს. თუ თავიდან თავისი პედოფილური მიდრეკილებების გამო სინდისი ჰქენჯნიდა, ბოლოსკენ უკვე მთელი არსებით ეშვება ვნების მორევში.

„სხეულმა საუცხოოდ იცოდა, რა სწყუროდა, მაგრამ გონება მის ყოველ ვედრებას უარყოფდა. ხან შიში და სირცხვილი მეუფლებოდა, ხან კი განუსჯელი ოპტიმიზმი; საზოგადოებრივი აკრძალვა კი მახრჩობდა.“

როგორც მოსალოდნელი იყო, განსწავლული, განათლებული და პატივსაცემი ინტელიგენტის მძლავრი გონებაც დამარცხდა იმ ირაციონალური, მაგრამ ყველაფერზე მძლავრი, მაცდური ვნებების წინააღმდეგ, რომლებიც მას პატარა გოგოებისაკენ ექაჩებოდა.
„და ანაზდად გრძნობების იდუმალი ცვლილება განვიცადე, ყოფიერების იმ სიბრტყეში გადავინაცვლე, სადაც ყველაფერმა დაკარგა მნიშვნელობა, გარდა ბედნიერების იმ ნაყენისა, რომელიც ჩემს სხეულში საცაა დუღილის წერტილს მიაღწევდა.“

რაც შეეხება ლოლიტას, ის ჩვეულებრივი, ცელქი და დაუდეგარი მოზარდია, რომელსაც მამა არ ჰყავს, დედასთან კი გართულებული ურთიერთობები აქვს, ხოლო დედამისის სიკვდილის შემდეგ მთლიანად მისი მამინაცვლის, ანუ ჰუმბერტ ჰუმბერტის მფლობელობაში გადადის. ამ უჩვეულო წყვილის ინტიმური ურთიერთობა რამდენიმე წლის განმავლობაში გრძელდება, თავად ჰუმბერტიც მშვენივრად ხვდება, რომ ის მალე დასასრულს მიუახლოვდება და ასეც ხდება: ლოლიტა შეყვარებულთან ერთად გარბის და ბებერი მამინაცვალი პირში ჩალაგამოვლებული რჩება. ახლა მას ერთადერთი რამ ამოძრავებს – შურისძიების წყურვილი. უნდა ლოლიტას საყვარელი იპოვოს და სიცოცხლეს გამოასალმოს.

რომანის ბოლოს ის საწადელს აღწევს, მაგრამ ამით, ბუნებრივია, უკვე სხვაზე დაქორწინებულ და დაორსულებულ ლოლიტას ვერ იბრუნებს.

მიუხედავად იმისა, რომ პატივაყრილი ექს-ინტელიგენტი ციხეშია გამოკეტილი, ის საკუთარი ცხოვრებიდან ბევრს არაფერს ნანობს და თავს ბედნიერადაც კი მიიჩნევს იმის გამო, რომ ლოლიტა თუნდაც მის მოგონებებში მუდამ იარსებებს.

chemtvis namdvili kaxpa

წელს დავიწყე ამ წიგნის წაკითხვა და რატომღაც გვერდზე გადავდე.

ძალიან მიყვარს ფილმიც და წიგნიც,ერთ ერთი საუკეტესოაა,სკოლა რო დაიწყება კიდევ ერთხელ უნდა წავიკითხო <3